|
Let op, velden met een * zijn verplicht! |
Als kind vond ik mijn grootste geluk in tekenen en mijn hond. Op de Montessorischool kreeg ik de vrijheid om na mijn werkjes, te tekenen met alle materialen waar ik zin in had. Ook thuis voelde ik diezelfde vrijheid in mijn creativiteit: ik geloofde dat ik alles kon tekenen, in alle kleuren van de regenboog.
Later, op de middelbare school, raakte ik die onbevangenheid kwijt. Verplichte opdrachten en strakke kaders smoorden mijn creativiteit, en langzaam verdween mijn zelfvertrouwen.
Pas rond mijn vijftigste vond ik de moed om mijn passie weer op te pakken. Bij een inspirerende docent hervond ik die vrijheid in het schilderen, en het vertrouwen groeide terug. Aangespoord door positieve reacties volgde ik de opleiding aan de Vrije Academie in Nunspeet, waar ik afstudeerde met vijf indringende portretten van jonge vluchtelingen uit diverse landen.
Of ik nu portretten, dieren, landschappen of stillevens maak — abstract of gedetailleerd, met penseel of paletmes, in olie of acryl — ik blijf steeds nieuwe vormen van expressie ontdekken. Mijn doel is de schoonheid van de wereld te vangen, juist op de plekken waar je die niet meteen verwacht. Soms onthult een andere blik verborgen schoonheid. In mijn atelier in Vierhouten, aan de rand van de Veluwse bossen, breng ik elke dag mijn liefde voor kunst tot leven.
Daarnaast geef ik ook schilderles aan jonge, alleenstaande vluchtelingen. In de taal van kleur en verbeelding vinden zij een plek waar woorden even niet nodig zijn, waar hun zelfvertrouwen groeit, en waar, ondanks alles, ruimte blijft voor lichtheid en hoop. Voor meer informatie klik